“ รักนะจ๊ะ..รักนะ “

“ รักนะจ๊ะ..รักนะ “


คำที่บอกออกมาว่า “รักนะ”
แต่มักจะทิ้งฉันนั้นรอเก้อ
ปากก็ว่ารักจังคลั่งละเมอ
ยังทำเผลอลืมคำอยู่ร่ำไป

ปากก็ว่าคิดถึงตรึงตรานะ
มิเคยจะปลอบขวัญวันร้องไห้
แถมยังว่าห่วงจังดังฤทัย
แต่ตัวไกลไม่รู้..ดูเธอทำ

“รักนะจ๊ะ” คิดถึงซึ้งแต่เจ้า
กลับทิ้งกันพลันเหงาเศร้าถลำ
“รักนะจ๊ะ” พูดฝากหากใจดำ
ไม่เคยโทรเพียงคำจะนำพา

"เกินจะเอ่ยว่ารักให้ปักซึ้ง
จะเข้าถึงใจฉันสักล้านค่า"
ยินแต่เสียงเพียงลมห่มวาจา
เพียงบุปผาสักช่อก็ไม่มี

“รักนะจ๊ะ” คิดถึงรำพึงหา
“แก้วดวงตายอมให้ใจของพี่
รักสวาทขาดใจใคร่ยอมพลี
ดวงฤดี..รักนะ ..จ๊ะ ..รักจัง”

ใจจะขาดรอนรอนอ่อนอกแล้ว
คำหวานแจวรำพันให้ฉันคลั่ง
คำว่ารักจากใครใคร่จงฟัง
จากคำพลั้งแค่เล่น..หรือเป็นจริง   

..ใจเธอ

"มะสะแป"   
09/12/2010