“ท้าย..แค่เพ้อ”
ช่างมันเถอะที่รักจงพักเถิด
ใดจะเกิดปล่อยลงปลงเสียนั่น
วาสนาเมื่อตรงคงถึงกัน
สานผูกพันเกี่ยวถึงซึ่งกันแล
อิสระของใจอาจไร้เขต
จึงมีเหตุหมางใจไม่แยแส
อาจพบใครอีกมากหลากตัวแปร
จึ่งบ่แคร์คนเก่าเขาก็ไป
โลกสังคมออนไลน์ได้กำเนิด
หญิงชายเปิดหูตาหาโลกใหม่
หลงคารมชมชื่นต่างตื่นใจ
ก็วิ่งใส่วิ่งหามาเกี่ยวพัน
สนุกหวามตามใจมิตรใหม่เกิด
ได้ทดเทิดทดแทนแสนสุขสันต์
อาจได้ทั้งมิตรแท้และเทียมกัน
ก้าวเข้าสู่โลกฝันอันโสภา
ใครจะลืมร้างลาว่าเคยคบ
หวังเพื่อจบสัมพันธ์อันไร้ค่า
หากแม้นบุญเคยมั่นผูกพันมา
จะอัปราเพียงใดย่อมได้เจอ
แม้สิ้นแล้วต่อกันนั้นขอหยุด
มิรั้งฉุดผู้ใดไว้เสนอ
เลือนลาแล้วห่างหายไม่มีเธอ
ท้ายแค่เพ้อเชอะชะอ่ะช่างมัน
มะสะแป
051260
