เธอกับเขา และ..เราสอง?
เช้าวันใหม่อีกครั้งช่างแสนสุข
เธอก็ลุกปลุกฉันเช่นวันก่อน
ขยับกายซ้ายขวาลาที่นอน
แสงลูบไล้เรือนผมพรมพลิ้วร่าง
จูบผิวปรางระเรื่อเจือแดดอุ่น
ปากกระจับรับหน้างามละมุน
ละไมกรุ่นเรือนกายให้รัญจวล
เสร็จภาระประจำทุกยามเช้า
แล้วสองเราเที่ยวเดินเพลินชมสวน
จุดเปลี่ยนของชีวิตคิดทบทวน
คนคู่ควรคือ"เขา"ก็เข้ามา
เธอยิ้มสรวลทักทายสหายใหม่
เขายิ้มให้ไมตรีมีมากค่า
เธอเดินเคียงระรื่นดูตื่นตา
เขาก็ร่าเริงรื่นดูตื่นใจ
เธอกับเขาเข้าขาบ้าชะมัด!
ฉันอึดอัดเก้อกังเห็นบ้างไหม
ลืมแล้วหรือข้างหลังเอายังไง
รู้หรือไม่ใครมองเธอสองคน
เก็บความช้ำน้อยใจไว้ส่วนลึก
แม้รู้สึกหวิวไหวไม่ปริบ่น
ความกลัวเธอทิ้งจากพรากกมล
เข้าจับจิตลึกล้นเกินทนทาน
ตื่นภวังค์เธอเพรียกร้องเรียกฉัน
เชื้อเชิญมิตรผูกพันมั่นสมาน
"เถิดสาวน้อยพุดเดิ้ลอย่าเขินนาน
พบเพื่อนบ้านของเราเจ้าตัวนี้"
เธอกับเขาเข้ากันฉันชักปลื้ม
เธอไม่ลืมผูกฝันอันสดสี
เธอกับเขาเข้ากันนั้นก็ดี
เราสองตัวเปรมปรีดิ์นี้โอเค
masapaer
030858
