กลอนที่เขียนไม่ได้

@  กลอนที่เขียนไม่ได้  @

บรรจงเขียนเพียรลิขิตทิศอักษร
กลั่นบทกลอนอ่อนไหวให้อ่อนหวาน
กำหนดบทจดความตามแนวกานท์
หวังสืบสานงานกวีศรีของไทย

บรรจงร้อยเรื่องราวเฝ้านิมิต
ในทุกทิศคิดเขียนเวียนแต่งได้
ด้วยศรัทธาธรรมรัตน์ปรัชญาใด
สอดแทรกไปให้คุณหนุนวิชา

อันความเหงาเรามีมากอยากจะเขียน
ด้อยความเพียรเขียนคำที่ล้ำค่า
เขียนพอไหวใคร่ต่อขอเวลา
จึงมีบ้างบางครามาให้ยล

กลอนบทโศกโรครักถูกหักทิ้ง
เขียนเก่งจริงนิ่งคอยหน่อยเห็นผล
ความรู้สึกเก่าก่อนย้อนกมล
เหมือนเล่นกลดลใจใส่ในกลอน

อันเรื่องรักพอมีที่ได้แอบ
ในหัวใจคับแคบแทบผุกร่อน
แอบรักเขาเราล้าอุรารอน
ย่อมได้บ้างบางตอนกลอนเบาเบา

เขียนกลอนรักมักกลุ้มรุมเสมอ
เป็นเรื่องเพ้อ..เธอ - ฉัน..กลั่นความเหงา
ความวาบหวามซึ้งใจได้แค่เงา
ไม่มีกลอน "ของเรา" เหงาก็ทน

คงเขียนกลอนรอรักมักแอบแอบ
รอเธอแนบแอบใจให้สักหน
ก่อบทรักปักไว้ในสองคน
อาจเลิกหม่นเขียน "กลอนรัก" ได้สักที