"จากใจด้านปั้นปึ่งของหนึ่งดวง ที่ทะลวงรู้สึกนึกถึงเธอ"
มิถามเธอคิดถึงซึ้งใครอยู่
ไม่อยากรู้คิดถึงซึ้งฉันไหม
รู้แค่ฉันคิดถึงซึ้งคือใคร
อยู่มิใกล้,ไกลดอก..ขอบอกเธอ
อาจจะเป็นความสุขหรือทุกข์ปร่า
ภาพแววตาอ่อนหวานทำฉันเผลอ
ปรารถนาเพียงพบประสบเจอ
แบบเฝ้าเพ้อรำพันนั้นเรื่อยมา
ฉันไม่มีเหตุผลของคนห่าง
ไม่มีแม้ข้ออ้างจะต่างหน้า
ไม่อยากโทษระยะห่าง,ทางเวลา
ที่นำพาเราไกลไปจากกัน
อยากขอบคุณเส้นทางที่ห่างออก
ขอบคุณตรอกความช้ำขย้ำฝัน
ขอบคุณนะเวลาคราเปลี่ยนวัน
ที่ทำฉันคิดถึงแบบซึ้งทรวง
ทำให้ฉันรู้ค่าความคิดถึง
ที่รำพึงถึงใจได้เป็นห่วง
จากใจด้านปั้นปึ่งของหนึ่งดวง
ที่ทะลวงรู้สึกนึกถึงเธอ..