ณ ค่ำคืนราตรีนี้หวั่นไหว
จินต์วาดให้สุขล้นปนห่วงหา
รอคอยหวังแรงใจให้กลับมา
กับบางสิ่งเวลาคราอัสดง
เสียงเรไรแว่วดังวังเวงป่า
อ้อนกล่อมขวัญดาราสาดแสงส่ง
ทิ้งเรื่องกลุ้มรุมร้ายคลายปลงลง
ให้จิตประทับทรงตรงแคร่นอน
มองท้องฟ้าดาวปริ่มยิ้มเป็นเพื่อน
นิมิตฉายภาพเตือนเหมือนครั้งก่อน
ยิ้มตราตรึงซึ้งใจในทุกตอน
กับรู้สึกละมุนอ่อนอ้อนขวัญมา
แสงหิ่งห้อยคอยส่องทางอย่างหนหลัง
ลมพลิ้วดังห่มนอนผ่อนเถิดหนา
นิมิตหวานผ่านรู้สึกระลึกมา
เมื่อนิทราสงบลงปลงผ่อนคลาย
“โรตีมิตรภาพ”
ดีครับนายได้ครับท่านมันมิใช่
เป็นจริตของใครหาใช่ฉัน
คิดจะดีแต่ตนคนเหมือนกัน
ชั่วกลับดันส่งคนอื่นช่างฝืนใจ
เป็นหัวหน้าแล้วไงยิ่งใหญ่หรือ
ต่างฝีมือเชิงงานนั้นก็ไม่
แค่มาก่อนเก่ากว่าก็ว่าไป
หลงอำนาจหรือไรไยเสียงดัง
อุดมการณ์ลายต่างช่างน่าขำ
มิอยากพร่ำเสวนาเดี๋ยวบ้าคลั่ง
หลบมื้อเที่ยงเลี่ยงหน้าระอาจัง
หาที่นั่งกินโรตีดีต่อใจ
บังเดขายโรตีมีหลายหลาก
อร่อยมากกรอบดีแถมมีไส้
อยู่หน้าตึกเดินดูอยู่มิไกล
ซื้อสองชิ้นใส่ไข่ใบโตโต
บังเดดูเซียวซีดกระบิดก้น
ดูลุกลนหน้ายู่อยู่มากโข
มือตบแป้งแรงหายร่างกายโซ
มิแคล้วโร่วิ่งแจ้นแล่นเข้าใน
บังเดดูเซียวซีดกระบิดก้น
ดูลุกลนหน้ายู่อยู่มากโข
มือตบแป้งแรงหายร่างกายโซ
มิแคล้วโร่วิ่งแจ้นแล่นเข้าใน
จึงเอ่ยถามตอบด้วยช่วยตอบด่วน
เห็นวิ่งทวนม้วนหลังช่างสงสัย
เหงื่อแตกพลั่กตัวเย็น “บังเป็นไร”
“ท้องเสียไง” ตอบคำทำโรตี
เทียววิ่งโร่ออกเข้าเราสยอง
ตบแป้งสองมือมันคั้นถี่ถี่
ลูกค้าเยอะมากมายดูขายดี
คิดก็รี่ปรี่หวนทวนวันวาน
ห้องน้ำบังเคยใช้..ไร้สายล้าง
แกใช้อ่างกะขันนั่นล่ะท่าน
เล็บของบัง..เหล่ชำเลือง..เอ่อ..เหลืองบาน..
โรตีคงขอผ่านฉันขมคอ
เปลี่ยนม้วนห่อกลับไปในออฟฟิศ
เดินเดินคิดเสียดายทำไงหนอ
ผุดแผนชั่วหัวหน้านั่งหน้างอ
ให้ไปเลยสองห่อหนอทำเนียน
“โรตีครับหัวหน้าซื้อมาฝาก
เห็นยุ่งยากมากมายไร้คนเปลี่ยน
โรคกระเพาะถามหามาเยี่ยมเยียน
กระเพาะเพี้ยนปวดท้องเดี๋ยวร้องครวญ”
เดินกระหยิ่มยิ้มเยาะเลาะกลับที่
งดโรตีดีไปกลัวไส้ป่วน
สาแก่ใจยิ่งนักอยากยียวน
วางกระบวนอวดชั้นนั่นเป็นไง
นึกนึกไปก็ขนพองสยองหยี
หัวหน้ากินโรตีที่ยื่นให้
เลิกเลิกคิดมิปลื้มลืมลืมไป
ช่างปะไรไยสนคนบ้าบอ
มาอีกวันหัวหน้ามาทายทัก
เงื่อแตกพลั่กหรือรู้อยู่แล้วหนอ
ขนลุกพองมองหน้าฉันกล้าพอ
กล้าทำก็กล้ารับนะครับนาย
มาอีกวันหัวหน้ามาทายทัก
เงื่อแตกพลั่กหรือรู้อยู่แล้วหนอ
ขนลุกพองมองหน้าฉันกล้าพอ
กล้าทำก็กล้ารับนะครับนาย
หัวหน้ารี่ตบไหล่ใกล้ต้นแขน
อันความแค้นดูบางแทบจางหาย
หัวหน้าเอ่ยขอบใจให้มากมาย
ตอนหิวข้าวตาลายได้โรตี
มีงานยากมากความทำทำแก้
ลูกค้าก็ตั้งแง่แท้นักนี่
ต่างคนต่าง..หิวข้าวปลา..แถมราวี
ใกล้ระเบิดพอดีโรตีมา
โรตีที่อร่อยพลอยคลายหิว
งานก็ชิวผ่านง่ายไม่หนักหนา
ลูกค้าชมอร่อยนักอยากให้พา
ไปเยี่ยมหาชมชิมลิ้มสักวัน
หลายปีแล้วทำงานประสานมิตร
ดูสนิทงานฉลุยลุยสนั่น
อยากขอบคุณเหตุการณ์ผ่านมานั้น
ให้รู้จักแบ่งปันนั่นจึงดี
เหตุโรตีเหหักรู้จักให้
จึงพบความยิ่งใหญ่ในวิถี
ยิ่งให้ยิ่ง..ได้รับกลับไมตรี
ยิ่งให้จึงยิ่งมีทวีคูณ
•191063•
จากเค้าโครงเรื่องสั้นในขายหัวเราะเมื่อสามสิบปีก่อน...ค่ะสามสิบปีก่อน
และไม่ใช่โรตี จากเรื่องสั้นแบบความเรียง
ผู้แต่งนำมาเรียงร้อยใหม่ในรูปแบบกลอนสุภาพ หรือกลอนแปด
หรือกลอนฉันทลักษณ์ตามแบบแผนทางภาษาค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามฝากกดไลค์กดแชร์ด้วยนะคะ 💋
ฟ้าไร้ดาว
คืนลมพัดสำเนียงเสียงคนเหงา
กระทบเร้ากมลถึงคนเซ่อ
ฟ้ากระจ่างพร่างพราวเฝ้าละเมอ
กลับมิเจอดาวใดในคืนนี้
เผยอมองดาวเจ้า..เราคอเคล็ด
มิอาจเด็ดเอื้อมถึงซึ่งรัศมี
ปรารถนาอุ่นไอในราตรี
ขอดาวคลี่ไอรักจักเมตตา
มิอาจหยุดคำนึงรำพึงเพ้อ
รู้เสมอดาวเจ้าเปล่าหายหน้า
หากมิมองเห็นดวงช่วงเวลา
เพราะเมฆาบังบดลดแสงดาว
แม้ดาวอยู่ที่เก่ายังเศร้าอยู่
ด้วยฉันผู้เดียวดายมิคลายหนาว
อาจหม่นนานแสนไกลใช่ชั่วคราว
จมปลักทุกข์นานยาวใครเข้าใจ
ยินสายลมพรมเหงาเฝ้าผืนฟ้า
ประหนึ่งท้าดาวเดือนเคลื่อนสั่นไหว
แต่มิเห็นแสงดาวพราวอำไพ
จะปลอบใจฉันนี้ไม่มีเลย
กลอนต่อ อ่านเพิ่มเติมที่นี่ คลิกเบา ๆ จ้า
ปกิณกะภาษากลอน
"อย่าห้ามรัก"
หรือบรรจงวงศ์เขตเทเวศก์ไหน
แบ่งด้วยชั้นวรรณะประเทศใด
แบ่งหัวใจให้แยกแปลกดวงมาน
เป็นรู้สึกที่เกิดกำเนิดรัก
หากเสียหลักทางใจไร้ทางผ่าน
ก็เหมือนสิ้นจินต์หมองต้องร้าวราน
กว่าประหารให้ม้วยด้วยศาสตรา
เมื่อรักล้นคนอ่อนซ่อนความพ่าย
แม้ความตายมาใกล้ให้ผวา
จะลงทัณฑ์ให้ช้ำย่ำวิญญาณ์
ใช่ตัดไฟปรารถนาลาง่ายดาย
แม้เพียงสิทธิ์ได้รักประจักษ์จิต
ประหนึ่งชุบชีวิตฤทธิ์รักฉาย
พี่ไม่รักไม่โศกโลกวางวาย
แต่ต้องตายหากปรามห้ามใจกัน
วันนนี้มาในแนวปลอนเปล่า กลอนไร้ฉันทลักษณ์กันบ้างค่ะ
เป็นกลอนที่เขียนไว้นานแล้ว และจะมีหลายกลอน หลายที่จะนำมารวบรวมที่นี่อีกครั้งค่ะ
เพื่อจะได้ค้นได้อ่านสะดวกมากขึ้น
อยากรู้จัง...
คนที่ขายของแบบน้ำขึ้นรีบเบียดเบียนตัก...
