วันนนี้มาในแนวปลอนเปล่า กลอนไร้ฉันทลักษณ์กันบ้างค่ะ
เป็นกลอนที่เขียนไว้นานแล้ว และจะมีหลายกลอน หลายที่จะนำมารวบรวมที่นี่อีกครั้งค่ะ
เพื่อจะได้ค้นได้อ่านสะดวกมากขึ้น
อยากรู้จัง...
คนที่ขายของแบบน้ำขึ้นรีบเบียดเบียนตัก...มันรวยมั้ย??
.
.
โรคร้ายมา..ยาเลยแพง
ราคาข้าวแกงแรงตอนอดอยาก
.
มาม่า..แรงตอนน้ำหลาก
จากห้าบาทฟาดถึงสามสิบ
.
แมสกระดาษผ้า..ราคาวิ่ง
ชีวิตใกล้ดิ่งกลิ้งดับลิบ
.
กำไรวับวิบวับวิบ
จะหยิบอยู่ได้กี่กำมือ
.
แอลกอร์ฮอล์ขวดละแปดบาท
แม่ก็ฟาดซัดห้าสิบ
.
คนจนเหงื่อซิบๆ
เกินคว้าหยิบมามาดูแล
.
ของขายย่อมเอากำไร
แต่ควรใช่ขูดเลือดไหมแม่
.
ราคาผกผันแปร..
ตามกระแสอยากจะเอา
.
ขายกัน..แพงเข้าไป
บัดตายไวใคร่จะเผา
.
ใช้ไม้ถ่าน..ซื้อบ้านเรา
ท่อนละพัน..ของมันแพง
.
เอาน่าจงเข้าใจ
อัคคีภัยไฟป่าแรง
.
ของขาดน่ะ..พ่ออีแดง
เปลี่ยนตำแหน่ง..แบ่งกันรวย😁
.
.
.
เมื่อเราซื้อเราจะเป็นลูกค้า เมื่อขายเราก็เป็นพ่อค้าแม่ค้า..ขายมาซื้อไป ขายไวไปซื้อเธอ..
.
.
.
เข้าใจเอาเองนะ พี่ก็แม่ค้า..ขายตามเรท
หมดก็หมด....อยากได้อะไรไว้ใช้ก็รีบจองไม่ตุนจ้ะ
..
#กลอนเปล่า
#ยุคข้าวยากหมากแพงมาแต่เกิด
#ยุคที่covid19น่ากลัวจนรันทัดยังไม่คดเท่าใจคน
😂
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น