ณ ค่ำคืนราตรีนี้
ณ ค่ำคืนราตรีนี้หวั่นไหว
จินต์วาดให้สุขล้นปนห่วงหา
รอคอยหวังแรงใจให้กลับมา
กับบางสิ่งเวลาคราอัสดง
เสียงเรไรแว่วดังวังเวงป่า
อ้อนกล่อมขวัญดาราสาดแสงส่ง
ทิ้งเรื่องกลุ้มรุมร้ายคลายปลงลง
ให้จิตประทับทรงตรงแคร่นอน
มองท้องฟ้าดาวปริ่มยิ้มเป็นเพื่อน
นิมิตฉายภาพเตือนเหมือนครั้งก่อน
ยิ้มตราตรึงซึ้งใจในทุกตอน
กับรู้สึกละมุนอ่อนอ้อนขวัญมา
แสงหิ่งห้อยคอยส่องทางอย่างหนหลัง
ลมพลิ้วดังห่มนอนผ่อนเถิดหนา
นิมิตหวานผ่านรู้สึกระลึกมา
เมื่อนิทราสงบลงปลงผ่อนคลาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น