"เป็นได้แค่นางคว้า"
คงเป็นได้แค่นี้เทพีคว้า
ไขว่ค้นหา..ความสบายไม่เสนอ
คอยจดจ้องมองทรัพย์นับจนเบลอ
คงเป็นได้แค่คนที่รนหา
เป็นนางคว้าบนฐานความฝันใฝ่
มีแรงกายเพื่อทรัพย์กับปัจจัย
ขนปัญญารำไรใฝ่ดิ้นรน
คว้าพื้นฐานกินดีเท่ามีสิทธิ์
คว้ารางวัลชีวิตรักหวิดหม่น
คว้าไม่ถึงซึ่งใจใครบางคน
สาละวนเวียนว่ายตามรายทาง
เป็นได้แค่นางคว้าตามล่าฝัน
ไปเพียงวันแล้งลมที่ห่มร่าง
สุดสายฝันปลายฟ้าพร่าเลือนราง
เส้นแบ่งขวางทางฟ้าเกินคว้าครอง
เป็นได้แค่นางคว้าเวลาน้อย
ฝันหลุดลอยถอยถอดทอดใจหมอง
ทำได้แค่สร้างฝันอันลำพอง
คับวิมานแค่ห้องของตัวเรา
คงเป็นได้เท่านี้เทพีคว้า
รักยังลา..คว้าไม่ทัน..มันก็เฉา
คว้าใจเธอเพ้อไป..ได้แค่เงา
หากต้องเศร้าเหงาช้ำก็จำเป็น
ไปไม่ถึงตำแหน่งแห่งเจ้าหญิง
นางฟ้ายิ่งดูห่างอย่างที่เห็น
ไร้เจ้าชายหมายรักทักเนื้อเย็น
รักกระเซ็นเร้นหลบมิพบเลย
