รอรักจากสะพานรุ้ง

 “รอรักจากสะพานรุ้ง”

มีนิยายเล่าขานสะพานรุ้ง

วาดโค้งมุ่งอีกฟากด้วยบากบั่น

หยาดพิรุณเหลื่อมรับกับตะวัน

กำเนิดชั้นแพรวพราวราวบันดาล

วิบวาววับขับแสงสำแดงสี

รัศมีเลื่อมพรายคล้ายผืนม่าน

โค้งลัดฟ้าฟากฝั่งดังสะพาน

ให้คนผ่านฝากรักไปทักทาย

บนสะพานเลื่อมพรายผ่านปลายฟ้า

ระยิบตาสีสันพลันสลาย

ค่อยแผ่วบางจางลงบรรจงคลาย

มานคนคอยก็คล้ายจะวายตาม

สะพานรุ้งทอดโค้งลงอีกฝั่ง

คนหนึ่งรอความหวังตั้งคำถาม

คือเมื่อไหร่ถึงเมื่อไหร่ใต้ฟ้าคราม

เธอจะข้ามมาถึงซึ่งปลายทาง

แสงสีรุ้งริบหรี่สีเริ่มอ่อน

ตะวันรอนอ่อนลาแสงสว่าง

สะพานรุ้งดุจฝันพลันแผ่วบาง

ดังรักนั้นเลือนลางหมดทางเจอ

คงฝากแค่เพียงใจไว้ตรงนี้

ณ จุดที่อีกฝั่งอย่างคนเก้อ

รอสายรุ้งส่งรักมาจากเธอ

จึงเป็นเรื่องละเมอเพ้อเช่นเคย

รอรักจากสะพานรุ้ง

ณ มุมหนึ่ง

ณ มุมหนึ่ง

หลากประพันธ์เชิดชูครูผู้สร้าง
หรือเรือจ้างสร้างคนแต่หนไหน
เป็นแสงเทียนเรืองรองส่องอำไพ
สว่างในดงแดนแคว้นพงพี

เป็นเข็มทิศชี้ทางอยู่กลางป่า
เปิดปัญญาเด็กน้อยด้อยวิถี
ให้รู้คิดทำเป็นเช่นควรมี
เปรียบช่างเหล็กมือดีตีดาบงาม

เป็นช่างเจียระไนตะไบหิน
ให้ก้อนดินเป็นมณีสีอร่าม
เป็นนักปั้นมนุษย์สุดนิยาม
ให้คนข้ามเป็นสะพานสร้างฝันตน

เป็นบันไดให้เจ้าเข้าคว้าฝัน
สารพันวิชาพาฝึกฝน
เฝ้าสั่งสอนเพียรสร้างอย่างอดทน
ให้หลุดพ้นความเขลาเกลาวิญญาณ

หลากบูชาเชิดชูครูผู้ให้
ภาคภูมิใจได้ทำนำสืบสาน
มีปรีดาอิ่มใจในผลงาน
แต่ดวงมานเช่นไรใครบ้างแล

ลึกเนื้อในใครรู้ใจครูบ้าง
มีบางอย่างกลางใจให้รอยแผล
อุดมการณ์หลักรั่วมีตัวแปร
อุทธรณ์แค่เสียงเบาเขาไม่ยิน

หลากประพันธ์เชิดครูผู้กล้า
งามสง่าหน้าฉากหากถวิล
ณ มุมหนึ่งอ่อนล้าน้ำตาริน
กล้ำกลืนกินอดสูใครรู้ฤา


มะสะแป

โอ้เธอ !

โอ้เธอ !

😜

เธอจะให้ฉันก้าวเท้าไปถึง

ณ แดนซึ่งเธอเพรียกเรียก “เป้าหมาย” (ของไรอ่ะ)

อยากให้ฉันหมั่นสู้อยู่ท้าทาย

ด้วยร่วมมือใจกายกับหลายคน

เธออยากเห็นสถาบันนั้นสูงเด่น

ฉันก็เช่นเธอที่มีเหตุผล

อดตาหลับขับตานอนร้อนยังทน

หนาวก็ล้นทนสู้สู่ฝันใคร (กันเนี่ย!)

เธอหวังให้ฉันชาญปานจรวด

ก้าวยิ่งยวดอวดคนชนชาติไหน

ฉันอ่อนล้าท้อแท้แต่จะไป

รีบก้าวไวให้ทันฝันประชา

เหล่ามวลมิตรผองเพื่อนเคลื่อนมาครบ

ยืนรอปรบมือรับกับหัวหน้า

กล่าวเปิดงานสร้างฝันอันโสภา

จุดไฟก่อศรัทธา..อย่ารอรี!

แปดจุดศูนย์ศูนย์หดหมดไปแล้ว

เก้าจุดศูนย์คล้ายแววจะแผ่วหนี

ตรงประตูทางเข้าเงาไม่มี

งานพิธี..พิโธ่!  โอ้! รอเธอ

อยากจะเห็นสถาบันอันเข้มแข็ง

องค์กรแกร่งแข่งเวลามาเสนอ

หนึ่งนาทีที่หายอาจไม่เจอ

ใครเล่าเออจะตามคืนคลื่นเวลา

หนึ่งนาทีมาช้าจะไม่เจอ   ไม่มีเธอ...มาไม่ทัน..ฉันขอลา

                                                             

(เฮ้อ! พอกัน)

สวัสดีปีใหม่ใจคนเดิม

"สวัสดีปีใหม่"

สวัสดีปีใหม่ใกล้มาถึง

ห้วงคำนึงรำพันวันก่อนเก่า

กี่เพลาผันผ่านดูนานเนา

ปะทะเร้าใดบ้างทางผ่านมา

มากร้ายรุมกลุ้มใจผ่านได้อยู่

ก็รับรู้สู้ได้ใช่ไหมหนา

ยังหายใจยืนอยู่สู้ชะตา

ทางข้างหน้าไม่สุดไม่หยุดเดิน

สวัสดีปีใหม่ในที่สุด

วัฏฏ์เปลี่ยนจุดศกผันวันสรรเสริญ

เกิดอำนาจความหวังตั้งเผชิญ

จึงตั้งจิตดำเนินจำเริญใจ

ขออำนาจบารมีสติตั้ง

เป็นพลังก้าวสู้สู่วันใหม่

สวัสดิรักษานำพาไป

ประสบสุขโชคชัยสายบุญยาว

สวัสดีปีใหม่ใกล้ล่วงผ่าน

เพียงข้ามกาลราตรีที่ล่วงก้าว

ผันเพลากำเนิดเกิดเรื่องราว

อีกครั้งคราววนเวียนหมุนเปลี่ยนกัน

วัฏจักรหมุนวนคนอาจเปลี่ยน

กิจวัตรหมุนเวียนเร่งเปลี่ยนผัน

กาลเวลาผ่านล่วงทุกช่วงวัน

หลายสิ่งอันเป็นไปคล้ายเช่นเดิม

สวัสดีปีใหม่ใจคนเก่า

จะสุขเศร้าสู้ศึกจงฮึกเหิม

(ขอ)บารมีสติตั้งเอาวางเติม

หลากสิ่งเพิ่ม..เสริมส่งจงอำนวย

Masapaer

28 ธ.ค. 62 - 6 ม.ค 63