หน้าเว็บ

วันจันทร์ที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2565

ฟ้าไร้ดาว

 


ฟ้าไร้ดาว



คืนลมพัดสำเนียงเสียงคนเหงา

กระทบเร้ากมลถึงคนเซ่อ

ฟ้ากระจ่างพร่างพราวเฝ้าละเมอ

กลับมิเจอดาวใดในคืนนี้  


เผยอมองดาวเจ้า..เราคอเคล็ด

มิอาจเด็ดเอื้อมถึงซึ่งรัศมี

ปรารถนาอุ่นไอในราตรี

ขอดาวคลี่ไอรักจักเมตตา  


มิอาจหยุดคำนึงรำพึงเพ้อ

รู้เสมอดาวเจ้าเปล่าหายหน้า

หากมิมองเห็นดวงช่วงเวลา

เพราะเมฆาบังบดลดแสงดาว  


แม้ดาวอยู่ที่เก่ายังเศร้าอยู่

ด้วยฉันผู้เดียวดายมิคลายหนาว

อาจหม่นนานแสนไกลใช่ชั่วคราว

จมปลักทุกข์นานยาวใครเข้าใจ  


ยินสายลมพรมเหงาเฝ้าผืนฟ้า

ประหนึ่งท้าดาวเดือนเคลื่อนสั่นไหว

แต่มิเห็นแสงดาวพราวอำไพ

จะปลอบใจฉันนี้ไม่มีเลย

 

กลอนต่อ อ่านเพิ่มเติมที่นี่ คลิกเบา ๆ จ้า

ปกิณกะภาษากลอน


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

นิยมสูง

อาคันตุกะ

จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

ถูกอกถูกใจกดไลค์กดแชร์นะคะ