๐
จิบกาแฟยามว่างพลางนั่งพัก
หยุดตั้งหลักเพื่อสู้อยู่เสมอ
ลองทบทวนเรื่องราวที่เราเจอ
ย่อมมีเผลอผลีผลามตามอารมณ์
คอยไล่เรียงเรื่องราวที่เราพบ
ตลอดครบสิ้นวันอันขื่นขม
หรือมีสุขคลุกเคล้าให้เราชม
ในโลกกลม/อมเทาเคล้าสีคราม
กลิ่นกาแฟหอมหวลชวนลิ้มรส
ปฐมบทความคิดติดคำถาม
กำเนิดนัยอยากรู้อยู่ทุกยาม
ใดคืองามเนื้อแท้แก่โลกมี
ไยความคิดกำหนดแต่บทเศร้า
กักขังเราเอาไว้ไม่อาจหนี
ความหม่นหมองจองจำตามราวี
กัดกร่อนใจเช่นนี้มีทุกวัน
หรือโลกเปลี่ยนไปไกลเกินไขว่คว้า
จินตนาจึงพล่านผลาญความฝัน
ให้รู้สึกวูบไหวตามไม่ทัน
เศร้าจึงเกิดอนันต์นั้นมากมาย
หลับตาลงถอนใจในท้ายสุด
ขอเพียงหยุดพักผ่อนให้ร้อนหาย
มุมกาแฟมุมเก่าเล่าบรรยาย
เพียงมุมมืดสลายคลายจางลง
masapaer
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น