ลมหายใจในซากศพ

"ลมหายใจในซากศพ "

มองเธอเดินลากลับลับหายจาก
พร้อมกระชากลากใจให้เคว้งคว้าง
ประหนึ่งเหมือนเฉือนใจให้หลุดราง
หล่นจากร่างลับหายสลายใจ

จับเนื้อตัวยังอุ่นด้วยขุ่นเลือด
บัดคอเหือดแห้งฝืนกลืนไม่ไหว
จับหน้าอกใจเต้นอย่างเป็นไป
มองร่างกายเคลื่อนได้แต่ใจตรม

ยังหายใจได้ดีมีชีวิต
ในจริตจิตเสียเพลียความขม
คำเสียดแทงแหยงด่าว่าโง่งม
ใจนอนซมล้มป่วยด้วยรักลา

นึกภาพเธอยิ่งเพ้อเซ่อถลำ
เธอสาดพร่ำคำเล่ห์เซถลา
แต่มืดมิดจิตบอดตลอดมา
ทำหูชาพร่าเลือนเหมือนไม่ยิน

เธอทำเบือนเลือนหายคล้ายประหาร
ขยี้ใจไฟผลาญระรานสิ้น
จำฝืนทนปนสู้อยู่อย่างชิน
รู้ไหมเหมือนชีวินสิ้นไปนาน

เพียงหายใจเข้าออกหลอกเรือนร่าง
แต่กายร้างว่างจิตชิดสถาน
ลมหายใจในซากกากวิญญาณ
ร้อนรุกรานผลาญใจใครลืมลง

ภาพเธอเดินลาเย้ยเผยอีกครั้ง
 ขยี้พังพลีใจให้เป็นผง
เหมือนตายแล้วทั้งเป็นเว้นรอปลง
สิ่งเหลือคงคือซาก,หากหายใจ

8/06/2010