* ทาสหัวใจ *
ต้องจำยอมทั้งทั้งเธอรังเกียจ
ซ้ำประณามหยามเหยียดเกลียดก็เพ้อ
ยอมทุกอย่างสร้างรักถักปรนเปรอ
น้ำตาเอ่อเกร่อล้นทนรับเอา
ต้องจำยอมทั้งทั้งเธอรังเกียจ
ซ้ำประณามหยามเหยียดเกลียดก็เพ้อ
ยอมทุกอย่างสร้างรักถักปรนเปรอ
น้ำตาเอ่อเกร่อล้นทนรับเอา
เธอชี้นิ้วกริ้วสั่งไปข้างหน้า
ฉันก้าวขาว่าตามย้ำคำเขา
เธอบอกล้ม...ลุก..คลาน,ฉันมัวเมา
เจ็บรุกเร้าประดังพังยับเยิน
ออกกฏห้ามเลิกถามความสงสัย
ก็ทำได้โอนอ่อนผ่อนนานเนิ่น
หวังเพียงใกล้ใจภักดิ์รักเหลือเกิน
แม้เผชิญสายตาพร้อมฆ่ากัน
นอนผวาคราตื่นฝืนใจข่ม
เก็บช้ำตรมจมดิ่งทิ้งในฝัน
กลับหลอนหลอกยอกย้อนค่อนคืนวัน
แทรกเข้าบั่นหั่นรัวตรงขั้วใจ
ทรมานพล่านสุมรุมคับอก
ไฟนรกหมกผลาญระรานไหม้
พิษรักซ่อนกร่อนกัดมัดเพียงไร
บาดลึกในตายลงยังคงรัก
แล้วเมื่อฉันคนนี้ที่ขี้ขลาด
ยอมเป็นทาสของเธอจึงเพ้อหนัก
แต่รากใจให้ฝังหยั่งลึกนัก
ไม่อาจหัก...ถอนไถ่..ให้คืนมา
22/04/2010
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น