* คนอย่างเธอ...ต้องเจอดี (ทีของฉัน) *

* คนอย่างเธอ...ต้องเจอดี   (ทีของฉัน) *

คนอย่างเธอเจอดีทีฉันบ้าง
ที่ทำฉันอ้างว้างและห่างเหิน
ก่อนเคยเหน็บเจ็บแปลบแสบเหลือเกิน
ไม่ยอมเดินเพลินใกล้ไกลห่างกัน

รังเกียจหรือคือฉันนั้นขี้เหร่
ดูไร้เท่เล่ห์เหลี่ยมไม่เอี่ยมนั่น
คนใสซื่อถือไว้ให้สำคัญ
ลอบคิดถึงซึ้งฝันผิดฉันท์ใด

แล้วสุดท้ายถึงวันที่ต้องเจ็บ
คนจะเย็บแผลให้มีใครไหม
เมื่อเธอปวดรวดร้าวเข้าข้างใน
เหมือนหัวใจฉันเสพเก็บขมตาม

หวังจะทิ้งลาร้างห่างแค่นี้
คำวจีถ้อยใดไม่อยากถาม
ไม่รับรู้หูตาปิดใช่จิตทราม
ใจอยากห้ามเอาไว้ไม่หลงเธอ

ปล่อยเธอช้ำตามดู..แลแค่เล่น
ไยเปลี่ยนเป็นกล่าวพล่านหวานเสนอ
อาวรณ์เขามากมายใจเผลอเรอ
แอบละเมอหน้าไว้..ใช่ตัวแทน

เลิกออดอ้อนวอนพร่ำรำพันเพ้อ
ก่อนความเป๋อของฉันมันโดดแล่น
ทำเซ่อซ่าพาเอ๋อให้เธอแคลน
เดี๋ยวเกิดแค้นวุ่นวายให้เกินกลืน

เป็นไงหล่ะ ! ตอนนี้ทีฉันบ้าง
เป็นต่ออย่างเหนือไว้ใจระรื่น
กล่าวคำตอบสุดท้าย..อยากได้คืน
แล้วยอมยืน..พื้นรัก..ด้วยสักที..
23/04/2010