นักกลอนอ่อนหัด

(แค่คนหนึ่งอ่อนหัดมิจัดกลอน      ได้ถูกเสี้ยมถูกสอนจนคลอนหู
ขอบพระคุณยิ่งนักรักพี่ครู         ไม่หลบหลู่วิชชาค่าคำกลอน)

๒
 "นักกลอนอ่อนหัด"

จากเด็กน้อยร่อนเร่เห่กลอนกาพย์
ย้อนก่อนภาพวันนี้ที่ผันผ่าน
ก็คือหนึ่งน้องใหม่รักในกานท์
มีพี่ครูสอนงานจึงกานท์งาม

เมื่อเวลาผันผ่านกาลผันเปลี่ยน
วัฎฎ์หมุนเวียนเปลี่ยนรอบขอบสยาม
กำเนิดคลื่นลูกใหม่ในเขตคาม
ที่เหลืออยู่คือนามนิยามตน

ก่อนเป็นน้องอ่อนวัยที่ใสซื่อ
วันนี้หรือสื่องานเพื่อสานผล
เป็นรุ่นพี่มีน้องพ้องกมล
เป็นวังวนหมุนเปลี่ยนวนเวียนกัน

จากพี่แล้วแคล้วไย..ได้เป็นป้า
ไม่ทันหมดยศฐาจะเปลี่ยนผัน
ประดับยศย่ายายไม่นานวัน
สิ่งสำคัญมั่นไว้ในจุดยืน

ได้ผ่านร้อนน้ำตาปร่าเปลี่ยวเหงา
ผ่านความเศร้าเคล้าหมองทำนองฝืน
มีทุกข์โศกโรครักหักกล้ำกลืน
พบสุขชื่นรื่นรมย์ผสมมี

เมื่อยืนสูงจูงใจได้มองเห็น
ในประเด็นของเก่าเข้าใจพี่
จึงอยากเอ่ยเผยใจในวลี
มอบสิ่งดีแก่น้องแค่มองมา

 

ปกิณกะภาษากลอน