๑. ถอดเปลือก

"  ถอดเปลือก "
๑

ถอดตุ้มหูคู่หวงพวงสายสร้อย
กำไลร้อยหลากมีสีสัณฐาน
แหวนเคียงก้อยพลอยล้อมย้อมตระการ
เอาใส่พานอันน้อยค่อยเก็บลง

บรรจงเช็ดเครื่องสำอางที่พลางหน้า
เปลือกบังตาหุ้มห่อก่อให้หลง
เลือนลาหายกายหยาบทราบแล้วปลง
สิ่งเหลือคงคือเนื้อเจือมลทิน

ชำระล้างคราบไคลไล้เรือนร่าง
พรรณนวลนางผ่องแผ้วแล้วทั้งสิ้น
ยังภายในเปื้อนเปรอะเลอะชีวิน
หวังเอาศีลกรรมฐานมากลั่นเกลา

พิศตัวตนคนจุ้นวุ่นวายนัก
อยากขอพักเพียงครู่รู้ความเขลา
เอาธรรมกล่อมพร้อมขัดปัดมัวเมา
ชะหมองเศร้าเคล้ากิเลส,ด้วยเหตุนี้

มุ่งสู่ทางสายธรรมย้ำดวงจิต
ตั้งพินิจความจริง...ใช่วิ่งหนี
ความทุกข์โศกวิโยคใดในธานี
แต่เปี่ยมมี..เพื่อฝึกตรึกใจกาย

ถอดเปลือกนอกออกไว้ไปทางแจ้ง
เพื่อแสวงค้นหาค่าความหมาย
เท่าที่ลมหายใจ..ไม่คลาดคลาย
ก่อนวางวายได้ฝาก..สัก..หนึ่ง..ดี

5/05/2010