“ รักนี้ที่ห่างไกล “
ยินคำ “รัก” มักแสลงดั่งแกล้งเจ็บ
ใจที่ชาปร่าเหน็บเย็บไม่ไหว
เหมือนของสูงเกินนักมักห่างไกล
เอื้อมมือคว้าเท่าใดได้แค่เงา
หากคำ “รัก” ยกได้ใช่สิ่งของ
เราคงครองรักนี้มิหมองเศร้า
แต่เพียงรักคือใดไยบางเบา
หรือหนักเคล้า,เร่าร้อน,อ่อนนุ่มนวล ?
“รัก” คำนี้อยู่ไหนใคร่อยากรู้
ฟังชินหูดูไม่เห็นเร้นผันผวน
เจ้าล่องหนกลใดไยรัญจวน
สร้างเล่ห์ป่วนวิญญาณ์ล่าใจกัน
มิแถลงแกล้งเร้นเป็นลึกลับ
คว้ามือกลับลับหายกลายเหมือนฝัน
แม้นิ่งเฉยเอ๋ยเจ้าเข้าโรมรัน
ให้มิทันตั้งหลัก “รัก” ซ่อนกล
ให้ความรักดุจเดือนเหมือนดวงแก้ว
หรือคือแ ร้วบ่วงล่าน่าฉงน
บัดกระนั้นฉันนี้หวังคลี่ยล
ให้กมลดลรักเพียงสักครา
" มะสะแป "
13/10/2010
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น