"ปลอบตัวเอง"

"ปลอบตัวเอง"

 

ทนกับเสียงความเศร้าเข้าเย้ยเยาะ
สนิมเกาะเซาะใจให้ขาดวิ่น
กับความกร้านชาตายในชีวิน
เป็นอาจิณของใจในวันนี้

ใครกำหนดกฎไว้เพื่อใช้ขัง
คนกำลังใกล้จมหล่มวิถี
พบกับสิ่งหลอนลวงถ่วงฤดี
เพียงแค่รอชีวีปรี่สิ้นลม

ครั้งระหว่างความตายยังไกลอยู่
ต้องเดินสู้ลำพังอย่างขื่นขม
กับหัวใจอ่อนล้าประหม่าตรม
เรื่องทับถมป่นปี้ขยี้มาน

ได้แต่กอดตัวเองฟังเพลงเศร้า
ป้องความหนาวด้วยมือสื่อสมาน
ในอ้อมกอดปลอบตนหม่นมานาน
มิพบพานกอดใครจากใจเลย

จะอบอุ่นเพียงไรในอ้อมแขน
ที่เปี่ยมรักหวงแหนแทนเขนย
ก็เท่านั้นฝันตรมลมรำเพย
กับความเหงาคุ้นเคยเชยเข้ามา

กับรอยยิ้มสำเนียงเสียงหัวเราะ
ที่แต้มเกาะแต่งเติมเสริมใบหน้า
เพียงปกปิดความเศร้าในเงาตา
ปิดความเหงาอุราแต่ละวัน

 จะอบอุ่นเพียงไรหากใครปลอบ
ค้นคำตอบอ้อมกอดตลอดฝัน
ในรู้สึกรักจริงสิ่งสำคัญ
กับผูกพันด้วยใจ..ใครปลอบเรา..

...ไม่มี 

30/10/2010
"มะสะแป"