แรกพบ
ครั้นแรกพบสบตาก็บ้าฝัน
ครั้นผ่านวันก็เพ้อละเมอหา
เร่งคืนวันผ่านพ้นย่นเวลา
ครั้นแรกเห็นเป็นสั่นสะท้านไหว
แรกสบตาคราใดใจเต้นถี่
ไร้จังหวะระรัวมั่วสิ้นดี
ใจอย่างนี้เจ้ากรรมชอบทำตัว
แรกรู้จักทักทายก็อายม้วน
รักเชิญชวนยวนหยอกเหมือนหลอกยั่ว
เหมือนภวังค์บังนัยน์ให้พันพัว
ระริกรัวหัวใจไยอ่อนแอ
แรกยินเสียงเพียงนิดจริตป่วน
แทรกรัญจวนยวนใจในกระแส
จินต์เตลิดเชิดไกลไปลับแล
ตามดวงแดไม่ทันฉันแทบตาย
เมื่อแรกรักทักให้ใจก็ชื้น
ลืมตาตื่นฟื้นฝันพลันใจหาย
เขาแค่ผ่านหว่านยิ้มอันพริ้มพราย
เพียงทักทายเพื่อนบ้านเท่านั้นเอง..
ฮือ..อออออออ! แรกพบทุกวันเลย!
30 พฤศจิกายน 2010
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น