~เพียงข้ามคืน~
แสงอันน้อยค่อยอ่อนซ่อนความหม่น
กึ่งระคนค้นถึงซึ่งห้วงหาว
ถิ่นประกายรายล้อมรัตน์พร้อมพราว
งามเพียงคืนเดือนดับยออับแสง
เด่นเพียงคืนสิ้นแรงแสงแขไข
สวยเพียงคืนพ้นวันอันอุ่นไอ
ผ่องเพียงในราตรีที่มืดดำ
หายเลือนรางจางลาคราฟ้าใส
งามประไพมีค่าเพียงป่าถ้ำ
รอจังหวะประกายเริงร่ายรำ
เมื่อเวลากลางค่ำย่ำราตรี
นวัตกรรมธรรมชาติอันดาษดื่น
แต่มิตื่นฝืนวัฒน์รัฐกรุงศรี
ประติมากรรมวัตถุสู่ธานี
นิรมิตแสงคลี่ที่งามตา
ล่อลวงนัยน์หวนทิศพิศสีแสง
ตระการแจ้งจำรัสอันจัดจ้า
สิ้นเสียแล้วแวววันขวัญดารา
คนเขาคว้าชมชื่นดื่นดวงไฟ
คงจะเห็นดาวดวงช่วงสว่าง
บัดสิ้นร้างแสงสีนี้ใช่ไหม
ดาวจะผลิบานเด่นเพ็ญวิไล
เมื่อดาวใหญ่ไฟดับอับกลางเมือง
แสงดาวฤา จะเท่าสปอร์ตไลท์..อิอิ
ดาวอับแสง 
.jpg)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น