ปกิณกะภาษากลอน: ~แด่เธอ..ผู้ที่อ่อนล้า~

วันอาทิตย์ที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2555

แด่เธอ..ผู้อ่อนล้าเมื่อคราหนึ่ง

ณ จุดดึงหัวใจล้มไหวหวั่น

หกระเหเซล้มขมข้ามวัน

กับสิ่งอันกัดเกาะเซาะภายใน

เมื่อกล้ามเนื้อหัวใจคล้ายใกล้หยุด

ฝันสะดุดหยุดก้าวสาวไม่ไหว

อนาคตเบื้องหน้าเหมือนว่าไกล

น้ำตาแห่งหัวใจเริ่มไหลริน

ทุกขณะเวลาเหมือนตาบอด

แรงถอยถอดมอดไฟใจขาดวิ่น

สุดระโหยโรยราถลาดิน

แทบจะสิ้นวิญญาณ์แล้วครานี้

เหนื่อยใช่ไหมที่รักจงพักเถิด

จินตนาให้เกิดเชิดวิถี

หลับตาลงปล่อยจินต์บินราตรี

ตามแสงสีแห่งธรรมนำเยียวยา

ทิ้งขยะอันรกที่หมกจิต

เสรีแห่งชีวิตทิศเบื้องหน้า

จับมือกันวิ่งไล่ให้กลับมา

เพื่อล้างความอ่อนล้าแสนจาบัลย์

แด่เธอผู้..อ่อนล้านะที่รัก

วางใจลงเพื่อพักรอถักฝัน

หากเธอยังโดดเดี่ยวเปลี่ยวรำพัน

มองตาฉันคนนี้ที่ใกล้เธอ

22 กุมภาพันธ์ 2011