คำเล็กเล็ก

คำเล็กเล็ก



จากเคยคลำตามทางอย่างเฉื่อยแฉะ

ธรรมกระแจะจุนเจิมเพิ่มดวงแก้ว

เพราะนิมิตคิดฝันอันเพริศแพรว

เธอใส่แนวให้คิดสะกิดมา

อันคนเราขึ้นชื่อว่าเป็นคน

ย่อมมีหม่นปนหลงคงประหม่า

ความโง่เขลาเศร้าขวางทางมายา

มืดบังตามาบ้างมิต่างนั้น

หากบางสิ่งกลิ้งกลอกระลอกขวาง

ไปตามทางอย่างสิ้นกลิ่นความฝัน

มิรู้ตรึกค่าหมายเพื่อใดกัน

จะมุ่งมั่นฝันก่อต่อสิ่งใด

ก็ทำไปเท่านั้นกลั่นแค่สุข

เอาสนุกของจิตคิดเป็นใหญ่

จึงแค่เปลือกเกลือกกล่นปล้นเอาไป

แก่นอยู่ไหนไม่รู้ดูไม่เป็น

บัดหนึ่งทางบันดาลที่สานกล่าว

เกิดเรื่องราวความคิดประสิทธิ์เห็น

น่าจะมากกว่าสร้างอย่างใจเย็น

แปรประเด็นเพื่อชนล้นน่าตรอง

ฝากความหมายใดบ้างช่างน่าคิด

คำสะกิดเตือนใจให้สิ่งหมอง

เป็นเงาดับกลับแจ้งแต่งทำนอง

ให้สอดคล้องชีวิตที่คิดทำ

คำเล็กเล็กเสกมานอันยิ่งใหญ่

สะกิดใจได้แน่แม่งามขำ

เมื่อเราฟังสียงใจในเพียงคำ

ตรึกและย้ำความฝันนั้นร่วมทาง

 12 กันยายน 2010