"แค้น"
อกสะอื้นกลืนช้ำยามเธอพราก
เหลือสิ่งฝากรอยช้ำเธอทำให้
หมดเวลาเรียกร้องต่อรองใจ
จะหันหลังจากไกลโดยไม่ลา
ได้แต่นิ่งตะลึงซึ้งความแสบ
มันเสียวแปลบลึกในให้ร้อนฉ่า
เมื่อเธอมีแค่ลวงพ่วงวาจา
สร้างรักมาหลอนรุมอย่างคลุมเครือ
กำมือเดือดเลือดแล่น ! แค้นประกาศ!
จองอาฆาตทำลายไม่ให้เหลือ
อยากเอามีดกรีดใจไปแช่เกลือ
ทุกครั้งเมื่อเห็นเธอเพ้อถึงใคร
เธอเดินจากหันหลังพังรักเจ็บ
คนถูกเหน็บเก็บซ่อนความอ่อนไหว
แค้นคับอกหมกกลุ้มดั่งสุมไฟ
ฝังวิญญาณฉันไว้ในความคลั่ง
ค่อยค่อยกรีดรีดภาพอาบด้วยแค้น
กรามกัดแน่นแสนช้ำยามหมดหวัง
กดทะลวง!จ้วงรักหักสิ้นพัง!
ไร้พลังชีวิตสิทธิ์แค่มอง
ได้แค่คิดเก็บงำกำความทุกข์
ใจไม่ปลุกลุกทำย้ำความหมอง
ยังคงรักในรอยแค้นแม้นไพ่รอง
ถึงร่ำร้อง....ทรมาน..ฉันยังรัก!
30/04/2010
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น