"ดอกรักบนยอดงิ้ว"
ใครหรืออยากปีนงิ้วชันลิ่วสูง
ด้วยทาสรักชักจูงให้ยุ่งเหยิง
ปล่อยหัวใจตกต่ำระบำเพลิง
จิตอันซ่อนอ่อนไหวใต้วงกต
ทางเคี้ยวคดลดหลั่นกั้นสลัก
ดูวุ่นวายวนเวียนอิดเอียนนัก
คราจูงชักดึงเร้าเรื่องคาวใด
พบหน้ากันครั้งแรกก็แปลกอยู่
พิศเสียงดูรู้เห็นเป็นแบบไหน
เพ่งท่าทางอย่างนั้นอันหวามใจ
ตรองนิสัยใคร่หลงดงมายา
กลิ่นกายอันยวนเย้าเร้ารู้สึก
ในสำนึกดึงไว้ใช่แน่นหนา
คือมนุษย์ผุดว่ายใต้เวลา
ของกามาม่านงิ้วพลิ้วรำบาย
ความรักบานม่านตาเลือนพร่าบอด
รักบานยอดปลายงิ้วเป็นทิวสาย
มิรู้หนามแหลมตำทำระคาย
ยลยอดปลายตาพิศหวังปลิดครอง
ป่ายปีนทั้งร่างกายที่ไหวเปลี้ย
หนามไล้เลียทิ่มแทงแหยงสยอง
หวังเชยชิดปลิดดอกออกเรืองรอง
เหมือนรักมีเจ้าของจึ่งหมองตรม
เป็นความบาปหรือผิดที่คิดรัก
ติดกับดักหัวใจไม่เหมาะสม
คงไม่ผิดหรอกรักหากแค่ชม
แต่คงล่ม "เพราะทำ" ย้ำบาปรัก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น