"ดาวกลางใจ"
คอยเธอมานับดาวที่พราวฟ้า
จวบเวลายาวนานผ่านลับล่วง
ยังไร้แววเธอมาเริ่มล้าทรวง
จะกี่พันหมื่นดาวที่เรานับ
ทุกดวงจับพักตร์เธอเพ้อหัวหมุน
หนึ่งดาวดวงหวงแหนแสนละมุน
รอไออุ่นแห่งรักจักหวนมา
นับเวลาฟ้าเคลื่อนดาวเดือนดับ
สิ่งตอบรับคือเงียบเทียบเวหา
ดาวและเดือนเคลื่อนอับลับเมฆา
ดาวชะตาคนคอยก็น้อยใจ
แสงตะวันผันฟ้าจะมาแล้ว
เลือนลางแววคนมาจะถามไถ่
เธอหลงทางแสงสีอยู่ที่ใด
จึงลืมใยรักเก่าที่เฝ้าคอย
กี่ร้อยพันดวงดาวที่พราวฟ้า
สุริยาแผ่คลุมกลุ่มดาวถอย
เลือนลาหายกลายไปไร้ร่องรอย
ดาวใหญ่น้อยเหลือศูนย์อาดูรย์มาน
กี่หมื่นรวงดวงดาวที่เราจ้อง
ยังเป็นรองดวงตาคราผสาน
สื่อจากเธอส่งซึ้งตรึงตระการ
แลตระหง่านกลางใจไม่รู้ลืม
"นับจนเช้าแล้ว..นับได้ดวงเดียว..
19 ธันวาคม 2010
.jpg)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น