“หนึ่งเสี้ยวของความเจ็บ”

“หนึ่งเสี้ยวของความเจ็บ”

เหงาที่บาดฟาดใจให้สะท้าน

ฤาเท่ากร้านหัวใจใฝ่กระสัน

ของคนชื่อว่ารักกักใจกัน

เหนี่ยวรั้งฝันอันมีให้หรี่ลง

เหงาคือเพื่อนเฉือนใจไว้เพียงน้อย

เจ็บคือรอยบาดลึกผนึกส่ง

จาบจ้วงแทงแช่งไสเกินใจปลง

ให้คนหลงลมลวงถ่วงหัวใจ

รักที่ขังรั้งใจให้ผวา

ร้อนรุ่มกว่าความเหงาที่เผาไหม้

เธอจะรั้งขังเหยื่อเพื่ออะไร

ทั้งที่ไม่เคยแลแม้หางตา

ทิ้งฉันไว้ให้เหงาเผาทิ้งเถอะ

ดีกว่าเลอะรักรั้งเพียงบังหน้า

ปล่อยหัวใจทาสรักที่อยากลา

หากสิ้นใยใจล้าลากันที

หนึ่งเสี้ยวของความเจ็บที่เหน็บล้า

สะอึกกลืนน้ำตาแทบปร่าหนี

มิอาจหลุดพ้นบ่วงทุกช่วงมี

คือเจ็บที่แทบม้วยใจรวยริน

26 มกราคม 2011