~มิพบพานกันได้ในความจริง~

~มิพบพานกันได้ในความจริง~

เคลิ้มพิศแสงสุรีย์คลี่จำรัส

เปล่งประภัสร์แสงฉายสุดปลายหล้า

เกินเอื้อมฝันดวงดาวเยาวภา

ไกลเกินคว้าเข้าคู่ดูห่างไกล

ยามอาทิตย์ทอแสงแจ้งสู่ภพ

ประกายวันผันกลบลบแสงไต้

รัศมีเรืองฤทธิ์ปิดแสงไฟ

ฤาจะเห็นดาวใดใต้ตะวัน

ครั้นสุรีย์สิ้นแสงแรงอ่อนฉาย

หลบเร้นกายหลับตานิทราฝัน

สบเพลาดาวสรวงแลดวงจันทร์

ประภาสชั้นนภากลางราตรี

เปล่งประกายเหงาท้อรอใกล้ชิด

ดวงอาทิตย์โชนแสงสำแดงศรี

บัดตะวันแย้มส่องครองธานี

ดาวกลับหรี่แสงอ่อนหลบซ่อนกาย

เพียงรอบวัฎฎ์ดวงดาวเข้าใกล้ชิด

พระอาทิตย์เพียงครู่อยู่สุดสาย

เป็นนิมิตมุมฟ้าครารำบาย

แผ่สยายพร่าเคลื่อนเบือนดวงมาน

ต่างขั้วต่างเวลาในหน้าที่

ต่างวิถีดำเนินเกินสมาน

เป็นได้แค่เรื่องเล่าอันยาวนาน

มิพบพานกันได้ในความจริง

18 กรกฎาคม 2011