"เถ้าธุลี"
สิ่งเล็กนิดปลิดลงก็ปลงสิ้น
เพียงเศษหินผินดับก็ทับถม
เป็นเศษดินสิ้นแล้วมิแคล้วจม
เพียงหนึ่งคนวนรอบกรอบสมัย
ฤาห่างไกลไอดินถิ่นสสาร
คือเศษส่วนมวลคละจักรวาล
จะตระหง่านนานไหมไม่อาจเดา
ผงธุลีมีคลุ้งพุ่งและหล่น
ละลิ่ววนบนห้วงพร้อมร่วงเฉา
รอตะกอนนอนดิ่งละทิ้งเงา
สิ้นรากเถาเถ้าฝุ่นหมดสูญไป
หนึ่งธุลีขี้เถ้าเงาอากาศ
พายุสาดซัดปลิวละลิ่วไล่
ละล่องลอยพลอยฟุ้งคละคลุ้งไกล
นานเท่าใดหายลับและดับลง
จะฝืนรั้งตั้งขึ้นยืนเพียงไหน
หากหลงใหลในเงาเราประสงค์
ท้ายที่สุดหยุดดิ้นชีวินปลง
เหลืออยู่คงคือเถ้าเงาตะกอน
26 มีนาคม 2011
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น