" เรือชีวิต "

" เรือชีวิต "

มนุษย์หนอดั้นด้นเทียวค้นนัก

ความอยากชักรากเศร้าเหตุเขลาหาม

ขาดจำกัดขัดใจในนิยาม

จึงหมองตามกิเลสเหตุล่อลวง

ยึดติดมั่นตัวตนขนเอาทุกข์

เหตุด้วยไฟโรมรุกบุกดั่งบ่วง

ยอมทนร้อนกร่อนจิตทุกทิศปวง

เพื่อตักตวงบ่วงกรรมเอาตามใจ

เมื่อกิเลสเหตุหมองร้องยวนยั่ว

มนุษย์กลั้วสุขล้นขนเข้าใส่

ด้วยหลงกลิ่นรูปยศกำหนดไป

ลืมแก่นแท้เหตุใหญ่ใคร่พิศดู

เมื่อคนเรามีตาต่างดวงแก้ว

ของตัวใครต่างแนวที่แพรวอยู่

จะมองค่าของมัน...”นั่นของกู”

หรือพิศรู้ดูตนค้นความจริง

เมื่อร่างกายคือเรือเพื่อส่งจิต

ควรพินิจสิ่งล้วนให้ถ้วนยิ่ง

ตรองกระพี้ชีวิตสะกิดติง

ให้ประวิงยิ่งแก่นที่แน่นแล้ว

เอาพระธรรมนำใจให้เดินทาง

เร่งสะสางทางให้ใสดั่งแก้ว

นั่งเรือมนุษย์รุดหน้าฝ่าตามแนว

ให้ถึงแถวของฝั่งอย่างงดงาม

masapaer

27/07/2010