"จดหมายหรือเธอที่..เปลี่ยนไป"

"จดหมายหรือเธอที่..เปลี่ยนไป"

หยิบปากกาด้ามเก่งบรรเลงพจน์

ขึ้นต้นบทจดหมายใจเต้นถี่

ถึงปลายทางร่างคำพร่ำวจี

เผยฤดีที่เป็นเน้นลงไป

ทุกบทความยามร่างพลางยิ้มสรวล

หวานรัญจวนครวญถึงรำพึงใกล้

จะกี่วันถึงมือสื่อถึงใจ

รอคอยได้พร้อมฝันอันหวามทรวง

รอเวลาตอบกลับนับจดหมาย

จะส่งสายผูกพันปันความห่วง

หลากรู้สึกคละรุมสุมก่อรวง

ของทุกห้วงแห่งใจในคนรอ

เสียงเรียกไวไปรษณีย์มีจดหมาย

ใจตื่นคลายคล้ายชื่นระรื่นหนอ

เพียงได้รับจดหมายใจอิ่มพอ

หวังเพียงขอตอบความย้ำกลับมา

เปิดจดหมายไม้หอมพะยอมแห้ง

ประดิษฐ์แต่งร่วงพรูดูมากค่า

เป็นของฝากจากใจให้กานดา

ลงท้ายว่า “รักคิดถึง” ตรึงไม่เลือน

ตอบเธอกลับที่รัก..ฝากส่งไว้

ดาวน้อยพับส่งไปให้เป็นเพื่อน

จูบส่งท้าย..ลิปสีอ่อน..ซ้อนหวานเตือน

อย่าแชเชือนเลื่อนตอบมอบข้อความ

ปิดผนึกพร้อมจูบลูบอีกครั้ง

กับความหวังความฝันอันหวาบหวาม

จูบกระดาษแทนกายในทุกยาม

รอวันข้ามผ่านให้ได้พบกัน

ผ่านคืนวันรอคอยแทบถอยร่น

กระดาษหม่นหมองยับกลับพลิกผัน

สิ้นจารึกหมึกจางร้างแรมวัน

เธอลืมมันผันไปใช้อีเมล์ (E-mail)

คำฝากรักหักผันปานจรวด

ความเจ็บปวดของใจใครหักเห

พิมพ์ครั้งเดียวส่งสิบหยิบแจกเท

สุดคะเนหัวใจในเมล์เธอ

ปล........ไปหล่ะ  

13 มกราคม 2011

''..เมล์ละเมอ หรือเธอ ไม่สนใจ..''

...รับจดหมาย สีหวาน น้ำตาลอ่อน

ซองสะท้อน แวววาว พราวเสมอ

ไปรษณีย์ ยื่นให้ ยามได้เจอ

เหมือนละเมอ เพ้อฝัน นั้นปะไร

...รีบพินิจ จิตจ้อง มองอักษร

ที่อยู่ก่อน เปิดผนึก รู้สึกไหว

สั่นสะท้าน ปานเต้น เน้นที่ใจ

ระบุไว้ ชื่อเรา ยิ่งเร้าทรวง

...กลิ่นหอมหอม ล้อมกรอบ รอบซองสึก

เปิดผนึก เห็นดาว ราวดอกสรวง

ล้วนบรรจง พับทบ ประกบพวง

แต่ละดวง เด่นล้ำ ฉ่ำชื่นมาน

...ค่อยค่อยคลี่ กระดาษ หยาดคำรัก

แต่ละวรรค สลักซึ้ง ตรึงคำหวาน

พลอยกำซาบ ภาพเจ้า เยาวมาลย์

คิดถึงวาน ปานวาตย์ แทบขาดรอน

...ยิ่งรอยลิป สีอ่อน ขจรกลิ่น

หอมระริน แก้มพวง ห่วงสมร

พี่ประทับ จูบซ้ำ นะงามงอน

ด้วยอาวรณ์ ก้อนเสน่ห์ คะเนคะนึง

...เหลือจะข่ม ใจขับ หลับคืนค่อน

หวั่นบังอร รอนาน จะค้านขึง

จงส่งพิณ  บีบี  ที่ ดาวน์-ดึง (ดาวน์แล้วผ่อน)

หวังช่วยตรึง สัญญาณใจ ให้ตรงกัน

...จะได้แชท แอตออน ทุกตอนค่ำ

ป้อนถ้อยคำ พร่ำหา อุราสันต์

พิมพ์ข้อความ ตามด้วย รูปสวยพลัน

ส่งเป็นขวัญ  เป็นพร ก่อนนิทรา

...แต่แล้วไย แจ่มจันทร์  ไม่หมั่นตอบ

หรือมิชอบ บีบี ที่ส่งหา

ปล่อยให้พี่ กดแป้น จนแขนชา

แม้แต่เมล์ สักครา ยังไม่มี....

...ต้องให้รอ จดหมาย จนตายหรือ

ถึงจะสื่อ สานถ้อย คอยยาหยี

ถึงตอนนั้น คงแย่ แก่เต็มที

ลมที่มี คงม้วย ด้วยรอนาน...

ปล. มิใช่นานธรรมดาน่ะ ...น๊านนน..นานนนน.....เลยเชียวแหล่ะ...อิอิ

***เมฆา...***

13 มกราคม 2011

''.จูบออนไลน์.''

แม้จดหมึกนึกนานพลันช้าหน่อย

จนคนคอย..ชราหนัก..รักยังหวาน

อยู่ที่พี่ชายแล้วแก้วดวงมาน

สลักกานท์หวานชมหรือลมลวง   

ทุกวันต้องลากทุยลุยหนองน้ำ

ก่อนพลบค่ำยามแรงแสงวันล่วง

รอกระดาษบรรยายรักในทรวง

ที่รำพันทุกห้วงของดวงใจ   

ชะเง้อแง้แลหาเหมือนบ้าบิ่น

สาวบ้านถิ่นอรัญมิทันสมัย

จรุงแต่งแต้มศรีขาดวิไล

อยู่ห่างไกลปืนเที่ยงเสี่ยงรักลา   

ลงทุนซื้อบีบีด้วยชีวิต

ทุยอุทิศเพื่อฝันอันอุตส่าห์

รับข้อความพี่ชายในท้องนา

อนิจจาเล็กไปไม่สำราญ   

ขายข้าวได้รอบนี้มีโน๊ตบุ๊ค

เล่นแทบจุกแต่รักหวังปักฐาน

เกรงพี่ชายหายต้องจองขึ้นคาน

ดอกเบี้ยบานก็ดาวน์เอามาดึง  (เหมือนกัน)    

แถมไม่ลืมแอร์การ์ดฉลาดไหม

จะเชื่อมใจในเอ็มเข้มข้นถึง

ผ่านแคมฟอกซ์บอกรักปักตราตรึง

ฝากคะนึงก่อนนอนแชทออนไลน์  

อยากส่งจูบจุ๊บจุ๊บมิผลุบผัน

เหมือนจดหมายมอบกันนั่นไฉน

พี่ส่งลิ้งค์แลกจูบจุ๊บจุ๊บไว

น้องจูบใส่หน้าจอ..หนอไฟช๊อต !  อิอิ    

ปล.บางทีกระดาษเก่าๆ ก็เจ๋งกว่านะเพ่. 

14 มกราคม 2011

จูบออนไลน์ กลายเป็นอื่น ”

...ไปรษณีย์ พี่เอ๋ย ไยเลยผ่าน

หนุ่มไกลบ้าน รอข่าว จากสาวฮอท

หลายเดือนแล้ว แนวลาง ห่างคอมพ์ด็อด

เวอร์วายเว็บ คิดฮอด พลอยจอดจาง

...เช็กอีเมลล์  ก็หาย โหดร้ายนัก

จดหมายรัก หรือก็คอย เหมือนรอยร้าง

กลิ่นสุคนธ์ ปนแก้ม แซมผมนาง

ก็เลือนลาง ล่องลอย เกินคอยรอ

...น้ำตาไหล ใจกลุ้ม มะรุมฤทธิ์

คะนึงนิจ  พิศขวัญ  แจ่มจันทร์หนอ

เปิดแคมฟอกซ์ ช็อกผวา น้ำตาคลอ

เห็นชื่อย่อ สาวอรัญ มันปวดใจ

...คงลืมแล้ว แก้วจ๋า นางฟ้าพี่

เข้าออนไลน์ แต่ละที มีหนุ่มใหม่

มาป้อยอ ขอแอต แชทเมนต์ไป

แล้วคนไกล ในกรุงเล่า เจ้าทำเมิน

...ปล่อยให้เรา เฝ้ารอ ต่อคอมเมนต์

ทีคนอื่น ทำเป็น เห็นเคอะเขิน

รู้ไหมหนา ว่าเหน็บ เจ็บเหลือเกิน

แหมคงเพลิน ทิ้งเรา เหงาคนเดียว

...แม้แต่ใน เฟสบุ๊ค ก็ทุกข์เหมือน

รับเป็นเพื่อน  เชือนแช ไม่แลเหลียว

เห็นว่าเรา ภูธร ก็ถอนเทียว

แสนจะเปลี่ยว ขมขื่น สะอื้นทรวง

...ก็แค่เพียง อยากถาม ยามห่างหาย

จึงต้องร่าง จดหมาย  ว่าชายหวง

ด้วยน้ำคำ พร่ำบอก ใช่หลอกลวง

เพื่อประท้วง ท้วงติง หญิงอรัญ

...แล้วใส่ซอง สีสาย ลวดลายสวย

ผนึกด้วย แสตมป์ตรา อากรขวัญ

พร้อมรอยจูบ ลูบไล้ ใจรำพัน

และน้ำตา หยดนั้น อันระทม

...หวังข้อความ จากทรวง ที่ห่วงหา

ถึงกานดา เพ็ญพักตร์ คนรักผม

หันมาจาร กานท์พจน์  งดแชทชม

หวั่นหลงลม คมลิ้น อินเตอร์เน็ท......

ปล. แม้แต่คำลงท้าย ใจร้ายนัก...(ไฟช๊อต)  

***เมฆา...***

"รักละเมอ หรือเธอตาลาย "

ต้องลงทุนขายทุยลุยไซเบอร์

เพราะเผยอฝากใจไม่เคยเข็ด

ต้องอดนอนออนไลน์ให้คอเคล็ด

แต่น้ำตาต้องเล็ดเช็ดทั้งคืน

จะให้รอจดหมายกลัวตายก่อน

เพราะว่านานครึ่งค่อนจะร่อนยื่น

กว่าจะส่งคงตรมล้มทั้งยืน

กลัวพี่ชื่นกับใครไม่รอกัน

ตอบอีเมล์กลับไปหลายครั้งแล้ว

ยังไร้แววตอบมาพาเสียขวัญ

พี่ออนเอ็มคงบล็อคล็อคทุกวัน

ต้องนอนฝันร้ายมากอยากบอกจัง

รับข้อความออนไลน์หัวใจเต้น

อยากจะเม้นท์กลับไวไม่เหลียวหลัง

แต่นามสื่อถึงใครใจแทบพัง

มิใช่นามน้องยังทำรังแก

ตอบข้อความก็ช้าว่างานสุม

หรือสาวรุมออนเอ็มแทะเล็มแน่

เห็นไอคอนออนไลน์ใจอ่อนแอ

สายบัวแพ้สายสวาทแทบขาดใจ

สาวบ้านถิ่นอรัญคงฝันค้าง

เครือข่ายกว้างยิ่งเร็วลงเหวใหญ่

พี่บอกลาเฟชบุ๊คซุกไฮไฟว์

ชมสาวใสงามทรงรูปลงบล็อก !   

มะแป

14 มกราคม 2011

พอเปิดคอมออนเอ็มเต็มจอแล้ว

เห็นกลอนของน้องแก้วมาแนวน็อค

คำสุดท้ายร่ายรางคงพรางบอก

หวังเสยพล๊อกปลายคางทำอย่างเซียน

โอ้สาวถิ่นอรัญขยันนัก

อยากจะรักอยากจะหลงคงโดนเฆี่ยน

ขายเจ้าทุยลุยบาง(กอก)ลืมทางเกวียน

เข้าแวะเวียนเวบไซ้ส์ลืมไร่นา

ร่อนอีเมล์มากมายหวังขายรัก

ใครสมัครแอด,เม้นท์อยากเห็นหน้า

เอารูปใครมาหลอกรีบบอกมา

ล้วนหน้าตาสวยจังชั่งไม่อาย

พี่ก็หลงงงงวยป่วยใจแป้ว

หลงรักเธอเข้าแล้วแนวใจง่าย

อยากจะเป็นแฟนคลับมากลับกลาย

เธอมีรักมากมายคงคลายคลอน

เห็นลีลาร่ายกลอนอักษรสาร

หลั่งคำหวานหว่านล้อมกล่อมฉะอ้อน

ทั้งร่ายรำเริงร่าท้าต่อกลอน

ดั่งจารจรจากใจให้มาลุย

เฝ้าติดตามจดหมายที่ปลายฝัน

ทุกคืนวันรอรับคงยับยุ่ย

รอเธออยู่หน้าจอพอได้คุย

ต้องหน้ามุ่ยไม่มาน่าน้อยใจ

รับจดหมายประจำตอกย้ำว่า

ต้องรีบส่งเงินมาอย่าช้าได้

ถ้าไม่ส่งจะรู้เป็นยังไง

แม้แต่ไข่ไม่มีให้ลูกกิน

ณ วันนี้ไม่มีจดหมายแล้ว

ฟังเสียงแว่วโทรศัพท์รับแทบดิ้น

เธอ miss call อ้อนมาเป็นอาจิณ

จนเคยชินหูชา...ไม่มาแล้ว!!

  

“ปรางค์  สามยอด”

มาวันนี้จดหมายไม่มีหรอก

พี่มาบอกหวั่นไหวใจมันแป้ว

คง miss call ต่อใจไปตามแนว

ลืมน้องแก้วบ้านไพรไปกระมัง  

มาทักล้วงลีลาน่าหลงรัก

ไม่เห็นทักสักหนคนแทบคลั่ง

ออนเอ็มแอ็ดแชทเมนท์เล่นคนดัง

ทิ้งบัวสายไว้หลังช่างปะไร  

รักออนไลน์ไซเบอร์เห่อกันเข้า

แม้แต่เราขายทุยหวังคุยใกล้

ดึงสัญญาณชุลมุนวุ่นเป็นไฟ

ยังมิทันสาวใสที่ในกรุง  

เอ็มอยู่บนหลังทุยอยากคุยด้วย

ฝันคงม้วยด้วยแฟนพี่แน่นถุง

พี่หว่านคำยำใหญ่ใส่เล่ห์ปรุง

สาวเนื้อทองน้องนุ่งมุงคุยตรึม!  

   

มะแป

15 มกราคม 2011

ขอบคุณเมฆา และลุงปรางค์มากค่ะ