"มุมกาแฟ มุมใจ"
จิบกาแฟยามบ่ายในวันหยุด
โลกยังรุดก้าวไปในข้างหน้า
ยังหมุนเวียนเปลี่ยนไปใต้เวลา
หากหัวใจเราสิที่ร้อนเร่า
หรือพบกับความเหงาเข้ามาผัน
เป็นอารมณ์ขมกลืน,ขื่น,หวาน,มัน
จะเกิดทุกสิ่งอันนั้นก็เรา
คิดอาจคล้ายฟุ้งซ่านดังม่านหมอก
พลางตากลอกหลอกใจทำให้เศร้า
เพียงควันฟุ้งกาแฟแค่เบาเบา
ล้วนสร้างเงาบังตาถ้าปิดใจ
มุมกาแฟมุมใจในทางกลับ
แค่ตั้งหลักย้อนนับกับคิดใหม่
ผ่อนคลายก่อนเรื่องเดิมที่เติมไฟ
ก่อนจะไหม้อารมณ์ระทมนาน
ละสายตามุมไกลมาใกล้บ้าง
โต๊ะข้างข้างยิ้มไปให้หวานหวาน
มิตรภาพอาบใจได้เบ่งบาน
ได้พบพานรู้ใจคล้ายกาแฟ
มองในตรึกลึกลงตรงดวงหน้า
เราต่างมาเพื่อพบกลบรอยแผล
สุขทุกข์เศร้าเหงาชังบ้างอ่อนแอ
ล้วนแล้วแต่มิต่างอย่างธรรมดา
ถอนหายใจพร้อมยิ้มก่อนชิมรส
กาแฟบดรสเข้มเต็มเติมค่า
กู้สำนึกตรึกใจให้กลับมา
พร้อมฟันฝ่าอีกครั้งยังพรุ่งนี้
มะสะแป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น