โอ้เธอ !

 

โอ้เธอ !

 

เธอจะให้ฉันก้าวเท้าไปถึง

ณ แดนซึ่งเธอเพรียกเรียก “เป้าหมาย” (ของไรอ่ะ)

อยากให้ฉันหมั่นสู้อยู่ท้าทาย

ด้วยร่วมมือใจกายกับหลายคน


 เธออยากเห็นสถาบันนั้นสูงเด่น

ฉันก็เช่นเธอที่มีเหตุผล

อดตาหลับขับตานอนร้อนยังทน

หนาวก็ล้นทนสู้สู่ฝันใคร (กันเนี่ย!)

 

เธอหวังให้ฉันชาญปานจรวด

ก้าวยิ่งยวดอวดคนชนชาติไหน

ฉันอ่อนล้าท้อแท้แต่จะไป

รีบก้าวไวให้ทันฝันประชา

 

เหล่ามวลมิตรผองเพื่อนเคลื่อนมาครบ

ยืนรอปรบมือรับกับหัวหน้า

กล่าวเปิดงานสร้างฝันอันโสภา

จุดไฟก่อศรัทธา..อย่ารอรี!

 

แปดจุดศูนย์ศูนย์หดหมดไปแล้ว

เก้าจุดศูนย์คล้ายแววจะแผ่วหนี

ตรงประตูทางเข้าเงาไม่มี

งานพิธี..พิโธ่!  โอ้!รอเธอ

 

อยากจะเห็นสถาบันอันเข้มแข็ง

องค์กรแกร่งแข่งเวลามาเสนอ

หนึ่งนาทีที่หายอาจไม่เจอ

ใครเล่าเออจะตามคืนคลื่นเวลา

 

หนึ่งนาทีมาช้าจะไม่เจอ   ไม่มีเธอ...มาไม่ทัน..ฉันขอลา

(เฮ้อ! พอกัน)