~ตัดเสื้อใส่ตัว หรือตัดตัวใส่เสื้อ~

~ตัดเสื้อใส่ตัว หรือตัดตัวใส่เสื้อ~

หากรักคือรองเท้าที่เราเลือก

อาจแค่เปลือกการคัดจัดสนอง

ให้พอดีที่เป็นเช่นครรลอง

กับสิ่งผองโดยนัยให้สมกัน

เท้าของเรายิ่งใหญ่ในบทหนัก

รับรองรักจากใครคล้ายเพียงสั้น

ใครจะมองเห็นใจในสำคัญ

ทาโลชั่นแค่พักตร์ชักน้อยใจ

เหมือนครั้งหนึ่งพึงรู้สู่การเลือก

คัดเอาเปลือกป้องแดดความแผดไหม้

เราตัดเสื้อเพื่อคลุมกลุ่มแดดไอ

จงพอดีพอไหวให้สมกาย

มิใช่เลือกตัดกายเพื่อใส่เสื้อ

แม้งามเหลือเพื่อใดในสิ่งหมาย

จะตัดเสื้อเพื่อใส่ได้สบาย

หรือยอมตายตัดตนเพื่อยลแพร

เหตุผลใดให้เจ็บเหน็บน้อยสุด

เราคงหยุดเลือกได้ห่างไกลแผล

เลือกให้เหมาะกระบวนสมควรแล

เอาให้แน่นอนที่สุดจุดควรเป็น

เลือกไม่เหมาะเพราะใดใคร่ศึกษา

ทำเหวี่ยงขาหน้าแพรก็แค่เห็น

ย้ายมาเปลี่ยนเวียนปรับจับประเด็น

ด้วยใจเย็นเห็นต้นลองค้นดู

เย็บแต่งหน่อยค่อยตัดจัดมุมเสื้อ

ตกแต่งเพิ่มเสริมเอื้อได้เสื้อหรู

เหมือนความรักภิรมย์ไงโฉมตรู

น่าชื่นชูขึ้นมากหากปรับใจ

(ตอบกลอนลุงปรางค์ จากรองเท้ากับความรักที่บ้านกลอนไทย)