๐ อยู่คนเดียว ๐

๐ อยู่คนเดียว ๐

อยู่คนเดียวกับเงาเฝ้าเคียงข้าง

ยกมือนางวางด้วยช่วยกันหลอน

ยื้อขวาเจ้ายื้อด้วยช่วยเขียนกลอน

เอนหลังนอนนอนขำทำด้วยกัน

ยื่นซ้ายหนอคลอซ้ายคล้ายฝาแฝด

เสื้อเราแสดเจ้าดำดูขำขัน

สะบัดมือ..สะบัดตาม..แน่ะ!ทำทัน

เราขวาหัน..พลันเลียนแบบ..แสบเหลือเกิน

เราหันข้างพลางหันนั่นทำเข้า

เพราะมีเจ้าเงาเอยเลยไม่เขิน

มีเพื่อนเหงาเรานายสบายเพลิน

เปลี่ยนมาเดินนั่นไง! รู้ใจเชียว

เราร้องเพลงร้องเหมือน...เพื่อนอ้าปาก

แต่กระดากมีเพียงเสียงแหบเหี่ยว

เจ้าเป็นใบ้ใช้เวรตัวเป็นเกลียว

คอยตามเทียวเกี่ยวร่างร่วมทางเรา

ลูบแป้นพิมพ์จิ้มด้วยช่วยกันนึก

เพลาดึกยิ่งเด่นเห็นแต่เจ้า

มิมีใครใดอื่นยื่นเช่นเงา

ป้องความเหงาเงาเอ๋ยอย่าเอ่ยลา

จบบทกลอนอ่อนล้าลาบทหก

คอแทบตกงกเงิ่นเดินถลา

เราเข้าห้องนอนเหงาเงาไม่มา

ยังทำหน้ามายิ้ม..แบบพิมพ์ใจ

 

~masapaer~
15 มกราคม 2012