" จงพัก ณ เรือนใจของเรา "

" จงพัก ณ เรือนใจของเรา "


ฉันรู้ว่าเธอเหนื่อยเมื่อยอ่อนล้า
กับปัญหารุมเร้าเผาหม่นไหม้
สิ่งรอบข้างปะทะคละข้างใน
อุราไหวหวั่นท้อคลอน้ำตา 


เสียงเฉลยเผยใจไม่กระจ่าง
เก็บซ่อนใจอ่อนบางอย่างแน่นหนา
ซ่อนความเหงาเคล้าเครียดเบียดอุรา
ฉายทุกข์ทางนัยนาว่าอ่อนแรง

มองตาฉันที่รักพักตรงนี้
ดวงฤดีที่เศร้าเงาทุกข์แกล้ง
ปล่อยให้น้ำผ่านตาที่พร่าแดง
หลั่งสินธุ์แห่งเนตรใสในทุกข์นั้น

ล้มตัวนอนที่รักตักฉันว่าง
ปล่อยดวงใจเคว้งคว้างหลับตาฝัน
จะคอยเป็นเพื่อนใจให้ทุกวัน
อย่าพึ่งดันขานกล่าวเล่าเรื่องใด

ฟังสิฟังเสียงนกวิหคเหิร
จงเพลิดเพลินธรรมชาติสะอาดใส
ทั่ววิมานถิ่นนี้มีเรือนใจ
เธอจะผ่อนร้อนไฟได้เบาบาง

หลับที่รัก..หลับตานิทราฝัน
หนุนตักฉันจวบฟ้านภาสาง
ขอให้ทุกข์ร่อนหายคลายเจือจาง
ฉันอยู่ข้างเธอแล้ว..ในยามนี้   

27/08/2010