รักคนเขียนกลอน

รักคนเขียนกลอน 

คอยจดจดจ้องจ้องมองอักษร
รอเวลาเธอออนในตอนไหน
รอเธอมาต่อกลอนแทบอ่อนใจ
รอสัญญาณของไฟว่าใครออน

เธอเขียนกลอนอ่อนไหวใจอ่อนหวาน
เราแทบคลานหวั่นไหวในอักษร
เธอต่อกลอนตามใครก่อนไปนอน
ส่วนเรารอต่อกลอนเพื่ออ้อนเธอ

เธอใสซื่อลือเลื่องเฟื่องคำเด็ด
เราคอเคล็ดเด็ดคำตามเผยอ
รอจดจ้องมองชื่อสื่อจนเบลอ
ไม่มีกลอนเลยเอ๋อเก้อไปนาน

กลอนของเธอคือ "พื้น" ที่ขึ้นบอร์ด
ใจเราจอด "ภาพ" เธอเพ้อผสาน
มือก็รัวหัวใจให้รนราน
กว่าจะลงกลอนกานท์สานไมตรี

กลอนเริ่มมั่วหลัวบอดจอดสนิท
กลอนเธอนะสะกิดจิตแทบปรี่
ถ้อยความเพียรเขียนไว้ให้ดิบดี
ใจเจ้ากรรมนะซีที่สั่นรัว

เริ่มยึกยักยึกยือสื่อสั่นสั่น
กลัวไม่ทันคนอื่นฝืนเวียนหัว
รักคนเขียน..เวียนคนอ่าน..นั่นของชัวร์
แต่ที่มั่วคือกลอน..เฮ้อ!..อ่อนใจ 
7/10/2010