"อย่าได้แกล้งห่วงกัน"

"อย่าได้แกล้งห่วงกัน"

เลือดที่ไหลในกายคล้ายพลุ่งพล่าน

ประดุจปานเพลิงกรดบดมอดไหม้

หยาดน้ำตาแห้งเหือดเพราะเดือดไฟ

สะอื้นในไหม้ลามกระหน่ำมาน

รักสะดุดสุดช้ำความสาหัส

มิอาจขัดใจตนทนหน้าด้าน

เป็นกาฝากหัวใจให้รำคาญ

เธอสงสารใช่ไหมให้บอกมา

เป็นตัวรองของใจให้เธอเลือก

รักหมดเปลือกทั้งใจยังไร้ค่า

เป็นแค่คนเมื่อวานผ่านสายตา

สิ้นรักจางร้างลาถลาไกล

อย่าแสดงแสร้งท่าหน้าอย่างนั้น

เหมือนรักยังสำคัญนั้นเพียงไหน

หากรักเลือนเคลื่อนคล้อยรีบถอยไป

อย่าอาลัยเสแสร้งอย่าแกล้งทำ!

สิ้นรู้สึกอันเดิมเธอเริ่มจาก

อย่าความมากถามไถ่ให้กลืนกล้ำ

อย่าให้ใจนางรองถูกจองจำ

กับถ้อยคำ “ว่ารัก” กักขังกัน

อย่ายืดเยื้อเพื่อลวงถ่วงความรัก

แค่ปฏักปักใจอย่าไหวหวั่น

คงเลิกรักเธอได้ในสักวัน

อย่าได้แกล้งห่วงฉัน..ให้หวั่นเลย

~มะสะแป~

21 กุมภาพันธ์ 2011