"รอยไม้เรียว"

"รอยไม้เรียว"

มือลูบก้นตรงนี้ที่เคยเจ็บ
โดนครูเหน็บด้วยหวายในคราก่อน
เรื่องราวผ่านครั้งหลังดังละคร
ระลึกย้อนกลับยิ้มปริ่มน้ำตา

 

เมื่อแรกเรียนเขียนอ่านสนั่นห้อง
เสียงครูก้องคอยแนะแกะภาษา
คอยพร่ำสอนความรู้คู่จรรยา
คัดวิชาสารพัดด้วยจัดเจน

หมั่นอบรมขัดเกลาเข้าใจศิษย์
คอยสะกิดจิตบ่มให้คมเด่น
ความดีนี้จำจดเป็นกฏเกณฑ์
ครูจึงเน้นคุณธรรมย้ำไม่จาง

เมื่อทำผิดเพราะชั่วครูรัวไม้
ทั้งสอนให้คำปราชญ์สาดเข้าอ้าง
ด้วยเพราะห่วงกลัวศิษย์คิดหลงทาง
ข่มมือวางไม้ลงตรงร่างกาย

มองเห็นภาพไม้เรียวเสียวแสบลึก
คิดย้อนนึกถึงยังไม่จางหาย
แผลบวมช้ำจ้ำเลือนลบเคลื่อนคลาย
รอยสุดท้ายฝากย้ำในคำนึง

ไม้ครูเหน็บเจ็บซึ้งถึงวันนี้
ฝังเข้าที่หัวใจในครั้งหนึ่ง
มองกระจก..มีครูใหม่..ในนั้นจึง
ขอบคุณถึง..รอยไม้เรียว..ที่เคี่ยวมา

 

25/5/53

(มะสะแป)
แก้ไข ล่าสุด 18 มกราคม 2558